Í Hósvík verður gingið niðan við tí mjáu og breiðu Lágá. Fleiri stórar áir møtast beint uttan fyri bøgarðin í hesa ánna. Við øllum hesum áum og tungum teirra millum, er sera hugnaligt og vakurt at ganga niðan. Tá ið gingið er niðan við Smørdalsá, verður komið í Smørdal. Uppi í Smørdali er friðsælt, bara heiðafuglur hoyrist og tutlið frá ánni, sum makliga rennur gjøgnum dalin. Hetta er sum at koma í aðra verð, og leivdirnar frá torvheiðunum minna um farnar tíðir.

Úr Smørdali verður gingið brøttu brekkuna niðan við tí stórfingnu Hósvíksgjógv og niðan á Lírahjalla. Hetta er allarhelst tyngsta og torførasta strekkið á leiðini. Men haðani er gott at ganga allan vegin niðan á Hósvíksskarð, millum Bøllufjall og Gívrufjall. 

Oman móti Leynavatni er gott at ganga – eitt sindur bratt er seinasta strekkið oman ímóti vatninum. 

Her verður gingið eftir einum ryggi millum tveir dalar, við vøkrum útsýni yvir Mjáuvøtn, Kollfjarðardal, Vestmannasund og Vágar, alt meðan harurnar renna um beinini á tær. 

Tað er møguligt at ganga túrin úr báðum endum. Tað veldst um veður og ætt, hvør farleiðin er er tann betra.